Bu öneriler, Ohio State Üniversitesi'nin iki yüzden fazla Down sendromlu bireyle yaptığı yirmi beş yıllık araştırmalar sonucu hazırlanmıştır.
Onun adına cevap vermekten, konuşmaktan kaçının.
Onun nasıl iletişim kurduğunu izleyin. Yapabildiği gibi iletişim kurun.
Olumlu iletişimine olumsuz iletişiminden daha fazla karşılık verin.
Normal konuşma başladıktan sonra anlamsız ses ve işaretlerine karşılık vermeyin.
Kötü kelime ve konuşmaları duymamazlıktan gelin. Bunların dinlenmesi çocuk için en büyük ödüldür.
Neyi nasıl söyleyeceğini bir veya iki kelime ile ona gösterin.
Anlayamadığınız sesler çıkarttığında ve hareketler yaptığında bunların yerine kelime önerin.
Çocuğunuzun önce seslerle iletişim kurmaya başlayacağını bilin ve ille de kelime söylemesi için çok ısrar etmeyin.
Çok fazla soru sormayın. Down sendromu olan bireyler soru sormayıp yorum yaptığınızda daha fazla konuşurlar.
Başlangıçta çocukların söylediklerini olduğu gibi kabul edin. Bozuk telaffuz çocuk konuşma pratiği yaptıkça düzelecektir.
Çocukla ilgileri hakkında konuşun. Ama aynı zamanda sizin ilgileriniz hakkında da konuşun.
Kendi kendisine konuşmasına engel olun. Konuşmalara katılmasını cesaretlendirin.
Yüz ifadelerini anlamayı öğretin. Böylece karşısındakinin ne zaman konuşmak istediğini anlayabilir.
ÇEVİREN: AYŞEGÜL TURAN
KONUŞMA VE DİL BOZUKLUKLARI UZMANI (MA)